Nog een nachtje slapen!

En dan is Aiden alweer 1 jaar!!
De Woezel en Pip taart wordt gemaakt, de slingers en ballonnen gaan we vanavond ophangen en de familie is uitgenodigd, wij zijn er klaar voor! We houden het wel redelijk klein want wij houden zelf niet van hysterische drukte en aangezien Aiden ons kind is, is hij ook een stuk blijer als het allemaal nog een beetje overzichtelijk is. De taart laten we gewoon bij de bakker in de buurt maken dus die kan ik morgenochtend ophalen. Verdere versieringen zijn net als de taart in Woezel en Pip thema want dat zijn nou eenmaal zijn grote vrienden. Verjaardagsoutfit van Aiden ligt ook al klaar. Laat maar komen, die zaterdag!

Terugkijkend op het afgelopen jaar kan ik wel zeggen dat het echt omgevlogen is, niet normaal gewoon! Van mini baby naar dikke deur van ongeveer 13 kilo, in een jaar tijd! En hij snapt dingen en doet dingen na, hij is eigenwijs, grappig, gezellig, hij is echt iemand. Dat is zo bizar. Het is echt niet altijd even makkelijk geweest, de nachten braken manlief op en we zijn niet altijd het gezelligste stel van NL. Het was vermoeiend en druk en heftig en eenzaam en wennen en doorzetten, maar ik ben echt onwijs trots dat ik de mama mag zijn van zo’n lief ventje! Soms kijk ik naar ‘m en dan springen de tranen in mijn ogen, gewoon, omdat ik zo veel van hem hou.

Dreumestag.

Ik zag ‘De dreumestag’ voorbij komen en aangezien Aiden al bijna een dreumes is, vond ik dat ik de tag ook wel alvast kon gaan invullen. Komt ‘ie!

Wat is zijn leeftijd?
Aiden is nu 10 maanden en 23 dagen. 3 januari wordt hij 1 jaar!

Wat is zijn favoriete eten?
Gelukkig is ‘ie dol op eten en lust ‘ie heel erg veel. Mijn eigen kookkunsten vindt ie niet altijd geweldig, maar hij wil wel altijd alles wat wij eten ook even proeven. Over het algemeen krijgt Aiden nog potjes, gewoon omdat hij die heel erg lekker vindt en omdat ik pas een keer om 19:00 klaar ben met koken en hij dan alweer bijna naar bed moet.
Het liefst eet Aiden een fruit prakje van banaan en aardbei. Maar ook, bruine bonen, een gekookt ei, gebakken zalm, krentenbollen, broodjes pindakaas, Griekse yoghurt en potjes met wortel of vis. Hij lust ook wel graag een Nijntje baby koekje en een knakworstje gaat er ook wel in. Al met al eet ‘ie als een kleine bootwerker en zo ziet hij er ook wel uit!

Het meest favoriete tussendoortje?
Toch wel z’n fruithapjes en z’n Nijntje koekjes.

Wat is zijn favoriete drinken?
Nog steeds z’n flesje melk. Iets anders wil Aiden eigenlijk nog niet drinken uit een flesje. Als ik wat sap geef met een lepeltje vindt ie dat wel heel erg lekker, maar ik voel me een beetje een gekke Henkie om ‘m drinken te voeren met een lepeltje.

Favoriete televisieprogramma?
Masterchef Australie! Haha! Ik zet dat vaak op als ik thuis kom uit mijn werk en daar kijkt ‘ie dan ook wel naar. Verder zet ik weinig de tv aan voor ‘m. Papa doet dat wel iets vaker en dan zijn het meestal de kinderprogramma’s op Veronica.

Favoriete boek?
Nijntje in de dierentuin! “Zeg Nijn, zei vader op een dag, ik heb een goed idee. Ik ga eens naar de dierentuin, wil jij soms met mij mee?” We kennen ‘m uit ons hoofd. Elke ochtend na z’n papfles lees ik ‘m dat boekje voor en hij weet ook al dat het gaat gebeuren. Verder is Aiden dol op boekjes, ook Dikkie Dik en Woezel en Pip boekjes vindt ie heel leuk!

Favoriete speelgoed?
Rolly de Rups van Vtech. Een rups die liedjes zingt, met knopjes en lichtjes. En ook z’n bal. Of onze schoenveters en de staarten van de katten.

Favoriete kleur?
Ehh. Weet ik het. Kind is nog niet eens een jaar. ;)

Wat maakt hem verdrietig?
Iets afpakken waar hij mee wil spelen maar niet mag. Gillen en janken en verdrietig kijken. Maar ja, het niet altijd feest natuurlijk. En z’n jas aan doen. Op de een of andere manier haat hij dat.

Hoe noemt hij papa en mama?
Nou, hij zegt dus “mamamamamamamamamam” maar dat zegt ie tegen alles. En hij zegt soms ook dada. Ik ga er maar van uit dat wij dat zijn.

Wat is zijn favoriete knuffel?
Dikkie Dik en Woezel en Pip. Hij pakt ze echt vast en begraaft zijn gezicht er in.

Een favoriete activiteit?
Eten, wandelen door het park en naar de kinderboerderij gaan en de eendjes voeren.

Wanneer slaapt hij?
Hahahaha! Nee maarre, slapen kan ie niet zo goed. Hij wordt nog steeds heel veel wakker ‘s nachts, helaas. Overdag slaapt ie nog 2 keer, 1 tot 1.5 uur ongeveer.

Wat maakt hem druk?
Muziek en als wij druk met ‘m gaan spelen en ‘m kietelen enzo, daar wordt ie vrij hysterisch van.

Wat maakt hem geweldig?
Dat ‘ie zo enorm vrolijk en blij is, als hij lacht straalt ‘ie helemaal en dat maakt alles weer goed. Hij is zo gezellig en
over het algemeen zo relaxed en lief. Ik hou zo veel van ‘m dat ik er soms even van moet janken.

Ondertussen..

..In huize tikkiehysterisch;

Jeetje mensen wat een tijd geleden, 6 maanden! Aiden is ondertussen 10 maanden en dus vieren wij al bijna zijn eerste verjaardag! Absurd gewoon. Alles gaat lekker. Aiden is een behoorlijke beer van nu 13 kilo en heeft net het kruipen onder de knie. (Dus die vetjes is zo weer kwijt) Hij brabbelt er op los en zegt af en toe al mama, al weet hij nog niet dat ik dat ben want de poes heet dus ook mama en z’n bord bruine bonen ook. Hij krijgt een behoorlijk karakter ondertussen dus meneer laat ons heel duidelijk weten wanneer iets niet naar z’n zin is of wanneer hij iets wel wil als het niet mag. Goed zo jongen. Slapen is nog een issue hier, we kunnen het niet eens worden. Aiden vindt ‘slapen is voor mietjes’ terwijl wij best wel gesteld zijn op onze nachtrust. En dus is het zo dat mama (Ik dus, niet de poes) met oordopjes in slaap en dat papa de nachten uit bed gaat om Aiden te vertellen dat ‘ie echt wat slaap nodig heeft. Zo ben ik overdag de gezellige mama en pakt papa waar kan zijn rust momentjes. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar we zien toch ietwat verbetering de laatste paar nachten. Aiden heeft ondertussen al 6 tandjes, 2 onder en 4 halve boven en hij ziet er nu echt super knap uit als ‘ie lacht. En dat doet ie vaak gelukkig! Het is echt een super blij kind en ik ben enorm verliefd op ‘m. Als de nachten niet zo schijt waren geweest had ik het stemmetje dat fluistert “Nog eeeeeen nooogg eeeeeen” iets harder laten praten. Maar helaas, nog ff niet nee.

Heb ik nog lezers of hebben jullie me allemaal al verlaten?

Hallooo-o-o-o-o?? Is daar iemand-and-and-and?

Ja jongens, jezus, ik heb het toch veel te druk om blogjes te tikken?!
Sinds ik weer 4 hele dagen aan het werk ben vraag ik me af wanneer ik dan alle dingen moet doen die ik wil doen. Ja, in die andere 3 dagen die je vrij bent zou je denken. Maar nee, dan ben ik druk druk druk met Aiden in de weer en allang blij als ik een boodschapje kan doen en even de stofzuiger door het huis heb gehaald. Dus vandaar. Niet dat ik het erg vind hoor, ik vind het heerlijk om weer aan het werk te zijn! Even wat anders dan de hele dag moederen is ook wel prettig. Al mis ik m’n mopje heel erg na zo’n lange dag. Maar dat maakt het thuiskomen extra leuk!

Aiden doet het super goed. Hij is nu iets over de 4 maanden en heeft vanmorgen zijn, voorlopig, laatste prikjes gehad. Als een echte bikkel heeft ie maar heel kort gehuild en heeft ie verder nergens last van gehad. Gelukkig maar! Hij is nu 6.7 kilo en 63 centimeter lang en wat bleek nou, hij was de allermooiste, leukste, knapste, schattigste, liefste baby die ze ooit hadden gezien. Dus daar waren wij wel trots op natuurlijk. ;)
Hij slaapt heerlijk door en sinds kort slaapt ie niet meer bij ons op de kamer maar in zijn eigen kamertje. We geven hem nu ongeveer 2 weken fruithapjes en groentehapjes en die gaan er ook wel in! Vooral de fruithapjes zijn niet aan te slepen. Of jullie even op willen schieten met die lepel in mijn mond stoppen ja, zit hier zowat te verhongeren mensen! Aldus Aiden.

Ik doe nu alles waarvan ik heel hard riep het nooit te gaan doen. Waaronder de hele dag praten over mijn kind, groenten en fruit uit potjes geven, Woezel en Pip aanzetten zodat Aiden even niet huilt of zich gewoon even 10 minuten vermaakt en ga zo maar door. Maar ja, boeiend, wij doen gewoon lekker wat goed voelt en waar ons jongetje blij van wordt. Hij blij, wij blij.

You are my sunshine, my only sunshine.

Naar idee van degene die dit als eerste deed.

Lieve Aiden,

Je bent ondertussen bijna 3 maanden bij ons en die 3 maanden zijn omgevlogen. Over een week moet ik weer aan het werk en moet ik 4 hele dagen in de week zonder jou doorbrengen. Ik zie er echt tegenop! Gelukkig kunnen papa en je oma’s goed voor je zorgen. Maar je bent mijn lieve jongetje en we hebben de afgelopen 3 maanden bijna 24 uur per dag met elkaar doorgebracht om elkaar goed te leren kennen. Volgens mij is dat aardig gelukt. Je bent een nieuwsgierig, vrolijk, slim, relaxed, eigenwijs, mooi mannetje en ik ben dolverliefd op je. Je hebt heerlijke wangetjes om in te knijpen en als je lacht kan ik wel janken van geluk. Je grote blauwe pretogen en je rossige blonde haartjes.. Logisch dat je oma’s ook verliefd op je zijn! Hoewel ik de eerste 2 weken met jou echt onwijs zwaar vond omdat ik zo enorm moest wennen aan een klein mannetje waar we nu 24 uur per dag voor moesten zorgen, zou ik nu absoluut niet anders meer willen. Ik ben heel benieuwd naar wie je gaat worden en op wie je zal lijken, hoe je over dingen zal denken en of je net zo slim zal zijn als je vader. Ik hoop van harte dat ik je groot mag zien worden en dat we later moeten lachen om jouw baby foto’s en dat ik je vertel hoe onze eerste vakantie met z’n drietjes was. Ik wil het allerbeste voor je en ik zal je altijd helpen om dat te krijgen. Ik zal je voor altijd beschermen en ik zal voor altijd van je houden. Ik ontplof bijna van trots om jouw mama te mogen zijn. Dikke kus.

Misschien moet je ‘m even wiegen.

Baby’s huilen. Dat weet iedereen. Sommige baby’s huilen af en toe, sommige baby’s huilen de halve dag en je hebt ook nog huilbaby’s en dan alles weer daar tussenin. Soms zijn baby’s te troosten door ze op te pakken en te knuffelen, een speentje te geven of bijvoorbeeld met ze te wiegen. De ene 5 minuten werkt iets wel en de andere 5 minuten werkt het niet meer. Tsja, zo gaat dat. Bij Aiden werkt het ene de ene dag heel goed maar de volgende dag weer totaal niet, ik weet het gewoon nooit dus ik probeer maar wat uit. Af en toe heb ik een moment dat ik ‘m aan de ooievaar terug wil geven en haalt ie het slechtste in me naar boven, maar vaak doe ik dansjes met ‘m of ga ik tegen ‘m zingen of ik probeer iets van bovenstaande uit. Allemaal prima. Maar wat ik echt ECHT echt verschrikkelijk vind is mensen die zich er mee gaan bemoeien!!! Oh mijn god. “Heb je al geprobeerd om met ‘m rond te lopen?” “Misschien moet je ‘m even wiegen” “Shusshh geluidjes maken in z’n oor werkt altijd wel”
Ja misschien moet jij even je mond houden en met je eigen kippen bemoeien. Je denkt toch zeker niet dat ik nog niet alles geprobeerd heb om mijn jankende baby stil te krijgen he? Ik ben verdorie de hele dag bezig met een riedeltje afwerken van oppakken, neerleggen, wiegen, zingen, dansen, laten janken, in bed stoppen, uit bed halen, luiertje checken, knuffeltjes geven, speentjes terug duwen en dat dan allemaal 36 keer opnieuw. Dus nee dank u, ik hoef geen advies over hoe ik mijn baby het beste kan troosten, move along please.

All is well.

Inmiddels is Aiden alweer bijna 8 weken oud. Het gaat helemaal prima met hem, hij komt goed aan, eet goed, poept goed, huilt goed en slaapt.. iets minder goed. Maar dat is te overzien. Hij wil nog steeds het liefst lekker warm tegen iemand aan slapen en overdag in z’n wieg vindt ie echt geen zak aan. Nu probeer ik ‘m af en toe toch in zijn wieg te leggen als ik zie dat ie moe is, maar na 5 minuten janken heb ik het alweer gehad en haal ik ‘m er meestal toch maar weer uit. En zo zit je weer de halve dag met een baby op de arm te denken aan de volle wasmand en de afwas die er nog staat.. Maar goed, dat is maar even zo. Nu kan ik ‘m nog lekker veel aandacht geven. Straks als ik weer 4 dagen ga werken mogen papa en de oma’s met ‘m gaan zitten ;) (Waar ik ook wel weer tegenop zie, 4 hele dagen weg van mijn baby..)

Het hele erge wennen is er voor mij af. Aiden hoort er helemaal bij en ik moet er niet aan denken om ‘m hier niet meer te hebben. Het mooiste in de wereld is zijn lach en de pretogen die hij dan heeft. Zo lief! Ik snap nu dat mama’s zeggen dat ze verliefd zijn op hun kind. De eerste weken dacht ik dat ze dat maar zeiden omdat ze dat ooit gehoord hadden van een uitzondering en nu vonden dat ze ook verliefd moesten zijn op hun kind. Maar nee hoor, het is echt waar! Nu ga ik niet net doen alsof het alleen maar leuk is want soms wil ik ‘m ook best wel eens achter het behang plakken als ie maar blijft huilen. Soms verlang ik ook wel eens naar een avondje rust. Maar hey, welke moeder niet?

Mijn lichaam is goed aan het herstellen, ik moet nog zo’n 2 kilo voor ik weer op het gewicht voor mijn zwangerschap zit, maar die gaan moeilijk want ik eet zoveel taart dat ik zelf bijna in een gebakje verander. M’n doos ziet er weer normaal uit gelukkig, wie had dat ooit gedacht? ;) Alles is netjes genezen! Wat kak ophouden betreft gaat het ietsjes beter gelukkig, ik heb bekkenfysio en hoop dat het over een paar weken weer helemaal is zoals het hoort te zijn! Gaat allemaal de goede kant op!

Alles is baby

Vroeger kon ik nog wel naar mensen hun verhalen luisteren en dan begrijpen waar het over ging. Of gewoon een boodschappenlijstje maken in mijn hoofd en dan vervolgens bij de Appie precies pakken wat er in mijn hoofd zat. Mijn huishouden is nooit je van het geweest maar nu kom ik al helemaal nergens aan toe. Ik kan me niet concentreren en ik vergeet echt alles! Mijn hoofd zit gewoon veel te vol met baby! Alles is baby. Mijn dag bestaat uit baby en verder past er niks meer bij. Heel soms als ie eindelijk even slaapt ga ik in 20 minuutjes door het huis en wacht ik met de grotere klussen tot vriendlief thuis is of tot mijn moeder op bezoek komt, dan kan ik gauw even stofzuigen of een was ophangen. Maar als Aiden dan naar me ligt te lachen in de wagen en begint te brabbelen dat smelt ik en dan begrijp ik waarom het hoofd van nieuwe moeders automatisch wordt uitgeschakeld zodra de baby is geboren. Alles wat je moet doen is je baby blij maken, meer niet.

Aiden is 4 weken! Iedereen zegt dat de tijd snel gaat met een kleine baby, maar het is ook echt zo! De tijd vliegt voorbij, niet te geloven. Gisteren zijn we voor het eerst met Aiden naar het consultatiebureau geweest. Ik vond het wel even spannend, dat vind ik alle dingen die ik voor het eerst doe, maar het viel uiteindelijk reuze mee. Aiden heeft zich voorbeeldig gedragen en hij heeft zelfs even laten zien dat ie al heel goed kan lachen <3 Hij groeit nog steeds goed, al mag ie wel wat meer vetjes kweken. Daar werken we aan. Hij is nou eenmaal een lange dunne baby. Al hoop ik wel dat ie over een paar maanden van die lekkere dikke spekbeentjes krijgt met van die elastiekjes er omheen ;)

Ik kan nog steeds niet lang lopen, nog steeds niet m’n kak ophouden en een groot deel van m’n hechtingen zit er ook nog in. Ik moet naar een bekken fysiotherapeut en dan hoop ik dat het gauw een stuk beter gaat want dit is niks. Je baby tijdens zijn flesje gauw in z’n ledikant dumpen omdat je zo nodig moet.. Minder ideaal wel.

Ik probeer ook een beetje met een draagzak overweg te kunnen, ik heb een Ringsling en al lijkt het makkelijk, het vergt toch wat oefening en handigheid. Aiden vindt het wel fijn, hij slaapt zodra ie er in zit dus dat is alvast doel bereikt! Zo kan ik nog eens wat doen thuis want als ‘ie een huil dag heeft zit ik bijna de hele dag met ‘m op mijn arm. Voor nu ben ik dus wel blij met de Ringsling, al vind ik eigenlijk dat het er niet uitziet en weet ik niet of ik ‘m er zo goed in krijg dat ik er ook mee naar buiten durf. ;) We gaan ‘t zien.

Alles op z’n tijd.

Aiden weegt ondertussen 3600 gram. Zijn geboortegewicht was 2970 gram en met een paar dagen was dat gedaald naar 2740 gram. Hij doet het dus prima op z’n flesvoeding en groeit gelukkig goed! We zien ook dat ie lekkere bolle wangetjes krijgt en gewoon steeds een beetje groter wordt. Hij kijkt ons soms heel indringend aan en dan kan je mij niet vertellen dat baby’s weinig tot niets zien, hij is enorm gefascineerd door lampen en kan daar lange baby minuten naar kijken. Vanmiddag heb ik 10 minuten lang m’n tong naar ‘m uit zitten steken en ja hoor, hij deed me na! Zo lief! Ik heb echt het idee al wat meer contact met ‘m te hebben en al is het nog minimaal, het is toch heel leuk! :D

Ik voel me wel iets beter. Dat verschilt per dag en ligt vooral aan hoeveel slaap ik heb gehad en hoeveel Aiden huilt. Vannacht lekker geslapen dus ;) Zaterdagochtend bleef ie maar aan de gang en kon ik het echt niet hebben, ik was zo blij dat mijn moeder in de middag kwam. Ik heb ‘m ook gauw aan haar overhandigd toen ze binnen kwam. Dan kon ik even lekker een wasje draaien en afwassen, heerlijk! Normaal geniet ik daar niet van, maar nu is dat al echt een momentje voor mezelf. Tsja, de ene dag is nou eenmaal beter dan de ander.

Lichamelijk gaat het ook steeds beter. Ik ben druk m’n bekkenbodem aan het trainen zodat ik gewoon weer normaal naar de wc kan en niet in m’n broek kak. Het is niet meer gebeurt gelukkig, maar ik ga ook meteen als ik moet en geef de poepbroek geen kans! Ha! Lang lopen of staan lukt nog niet echt, dan voelt het alsof mijn baarmoeder via m’n doos naar buiten komt zetten. Minder prettig gevoel. Maar verder ziet het er weer redelijk normaal uit allemaal. Nog wat hechtingen waar ik niks van merk en nog wat zwelling her en der, maar het gaat weer de goede kant op gelukkig!