Hallooo-o-o-o-o?? Is daar iemand-and-and-and?

Ja jongens, jezus, ik heb het toch veel te druk om blogjes te tikken?!
Sinds ik weer 4 hele dagen aan het werk ben vraag ik me af wanneer ik dan alle dingen moet doen die ik wil doen. Ja, in die andere 3 dagen die je vrij bent zou je denken. Maar nee, dan ben ik druk druk druk met Aiden in de weer en allang blij als ik een boodschapje kan doen en even de stofzuiger door het huis heb gehaald. Dus vandaar. Niet dat ik het erg vind hoor, ik vind het heerlijk om weer aan het werk te zijn! Even wat anders dan de hele dag moederen is ook wel prettig. Al mis ik m’n mopje heel erg na zo’n lange dag. Maar dat maakt het thuiskomen extra leuk!

Aiden doet het super goed. Hij is nu iets over de 4 maanden en heeft vanmorgen zijn, voorlopig, laatste prikjes gehad. Als een echte bikkel heeft ie maar heel kort gehuild en heeft ie verder nergens last van gehad. Gelukkig maar! Hij is nu 6.7 kilo en 63 centimeter lang en wat bleek nou, hij was de allermooiste, leukste, knapste, schattigste, liefste baby die ze ooit hadden gezien. Dus daar waren wij wel trots op natuurlijk. ;)
Hij slaapt heerlijk door en sinds kort slaapt ie niet meer bij ons op de kamer maar in zijn eigen kamertje. We geven hem nu ongeveer 2 weken fruithapjes en groentehapjes en die gaan er ook wel in! Vooral de fruithapjes zijn niet aan te slepen. Of jullie even op willen schieten met die lepel in mijn mond stoppen ja, zit hier zowat te verhongeren mensen! Aldus Aiden.

Ik doe nu alles waarvan ik heel hard riep het nooit te gaan doen. Waaronder de hele dag praten over mijn kind, groenten en fruit uit potjes geven, Woezel en Pip aanzetten zodat Aiden even niet huilt of zich gewoon even 10 minuten vermaakt en ga zo maar door. Maar ja, boeiend, wij doen gewoon lekker wat goed voelt en waar ons jongetje blij van wordt. Hij blij, wij blij.

All is well.

Inmiddels is Aiden alweer bijna 8 weken oud. Het gaat helemaal prima met hem, hij komt goed aan, eet goed, poept goed, huilt goed en slaapt.. iets minder goed. Maar dat is te overzien. Hij wil nog steeds het liefst lekker warm tegen iemand aan slapen en overdag in z’n wieg vindt ie echt geen zak aan. Nu probeer ik ‘m af en toe toch in zijn wieg te leggen als ik zie dat ie moe is, maar na 5 minuten janken heb ik het alweer gehad en haal ik ‘m er meestal toch maar weer uit. En zo zit je weer de halve dag met een baby op de arm te denken aan de volle wasmand en de afwas die er nog staat.. Maar goed, dat is maar even zo. Nu kan ik ‘m nog lekker veel aandacht geven. Straks als ik weer 4 dagen ga werken mogen papa en de oma’s met ‘m gaan zitten ;) (Waar ik ook wel weer tegenop zie, 4 hele dagen weg van mijn baby..)

Het hele erge wennen is er voor mij af. Aiden hoort er helemaal bij en ik moet er niet aan denken om ‘m hier niet meer te hebben. Het mooiste in de wereld is zijn lach en de pretogen die hij dan heeft. Zo lief! Ik snap nu dat mama’s zeggen dat ze verliefd zijn op hun kind. De eerste weken dacht ik dat ze dat maar zeiden omdat ze dat ooit gehoord hadden van een uitzondering en nu vonden dat ze ook verliefd moesten zijn op hun kind. Maar nee hoor, het is echt waar! Nu ga ik niet net doen alsof het alleen maar leuk is want soms wil ik ‘m ook best wel eens achter het behang plakken als ie maar blijft huilen. Soms verlang ik ook wel eens naar een avondje rust. Maar hey, welke moeder niet?

Mijn lichaam is goed aan het herstellen, ik moet nog zo’n 2 kilo voor ik weer op het gewicht voor mijn zwangerschap zit, maar die gaan moeilijk want ik eet zoveel taart dat ik zelf bijna in een gebakje verander. M’n doos ziet er weer normaal uit gelukkig, wie had dat ooit gedacht? ;) Alles is netjes genezen! Wat kak ophouden betreft gaat het ietsjes beter gelukkig, ik heb bekkenfysio en hoop dat het over een paar weken weer helemaal is zoals het hoort te zijn! Gaat allemaal de goede kant op!