Niks aan de hand.

De hele dag had ik al krampjes en steken in mijn onderbuik. Lopen was nog minder prettig dan het al was, ik zeg steeds dat het net lijkt of ik in m’n broek gepoept heb, maar dat was nu dus nog erger. Maar ik had geen idee waar die steken vandaan kwamen. Vanmiddag zei mijn collega dat het best wel eens blaasontsteking kon zijn. Oh ja. Ik heb de doktersassistente gebeld en gelukkig kon ik bij uitzondering nog een potje pies inleveren zodat ik er niet het hele weekend mee zou lopen. Een uur later kon ik bellen voor de uitslag; Niks aan de hand. Oke. Waar die krampen dan vandaag komen wisten ze daar ook niet. Nou ja, dan niet. Even googelen leerde mij dat het best wel eens het indalen van baby Okkie kan zijn. Dit schijnt rond week 30-32 te gebeuren en dat kan dus gepaard gaan met krampen, steken en veel plassen. Ik ga er maar van uit dat dat het is. Ik heb nog geen een keer mijn verloskundige gebeld voor iets en was dat nu ook niet echt van plan. Zolang ik niet huilend op de grond lig gaat het toch prima? ;)

Nog 2 weken werken en dan heb ik verlof! Yes! Ik heb er echt heel veel zin in. Ik heb zin om lekker de laatste dingetjes in huis op te ruimen en schoon te maken en eventueel nog een aantal spulletjes te kopen die we in huis moeten hebben voor als de kraamzorg komt. En verder vooral lekker thuis te cocoonen op de bank met een dekentje en m’n katjes en boeken lezen over mijn baby, heerlijk <3

Over 3 weken hebben we de volgende echo. De pretecho, waar we hopelijk achter het geslacht van onze baby komen! Ik heb natuurlijk verhalen gehoord en gelezen waarbij de baby precies omgedraaid ligt, of net de beentjes helemaal bij elkaar heeft waardoor je nog niks ziet. Maar we hopen dat we gewoon na de echo kunnen melden of we een jongetje of een meisje verwachten! Super spannend! (Hoe vaak heb ik dat al gezegd op m’n blog?)

De babykamer inrichten zal een stuk makkelijker zijn als we weten welke kleuren we kunnen aanhouden en het shoppen voor kleding zal ook een stuk leuker zijn want ondertussen hebben we ongeveer alle beige en witte kleertjes uit de winkels wel in huis. Tassen vol..

Verder al een hoop geregeld, verzekering is op de hoogte, kraamzorg is geregeld en over een maandje hebben we zelfs een informatie avond in een van de twee ziekenhuizen waar ik eventueel zou kunnen bevallen. Toch wel fijn om een beetje voorbereid te zijn. Als ik het nu mag zeggen wil ik het liefst in het ziekenhuis bevallen, maar gelukkig mag ik tot op het laatste moment van gedachten veranderen, prettig idee. We gaan het meemaken!