Jezus wat heb ik me de afgelopen 1.5 week beroerd gevoeld. Ik had gewoon een griepje en normaal doe ik daar niet moeilijk over, maar nu lag ik uren wakker ‘s nachts, te hoesten, met keelpijn en hoofdpijn en dan had ik weer een droge strot dus moest ik water drinken, dan weer een Pottertje, dan weer uit bed om te plassen en dan weer om een paracetamol te nemen.. He-le-maal gek werd ik er van!! Met maximaal 4 uurtjes slaap zat ik overdag als een zombie op de bank voor me uit te staren en kon ik ‘s middags met moeite een uurtje op de bank slapen. Wat een kut week zeg. Ik had ook zo geen zin om in die toestand te bevallen. Dus dat heeft baby goed aangevoeld. Na een antibiotica kuurtje van 5 dagen en het advies alleen maar op de bank te zitten en te broeden, ben ik nu weer zo goed als beter en heb ik ‘al’ 2 nachten heerlijk geslapen. Wat een feest! Ik ben over 2 dagen uitgerekend, dus ik wacht het vanaf nu ongeduldig af.

Veel mensen vragen al een tijdje hoe het gaat, of ik al aan het bevallen ben, of de baby er nog niet is, of ik me goed voel, of ik al lig te puffen en vandaag vroeg er zelfs een op Facebook of ik al lag te bevallen en toen ik, natuurlijk sarcastisch, ja zei dachten ze nog dat ik serieus was ook.. Puff puff puffffffffffff wat vermoeiend Heel lief bedoeld natuurlijk, maar volgens mij schreeuw ik het vanzelf wel van de daken als m’n baby er is. Ik ben echt dolblij met m’n vriend die zo heerlijk nuchter is en zich totaal nergens druk om maakt. Wat een hel zou het zijn als hij nu als een zenuwenpees door het huis zou stuiteren! Ik zou gek worden. Goed, we gaan het zien. Wordt het een december baby, of komt ie toch in januari? De 31ste om 00:00 uur misschien? Ben benieuwd.