Wat een feest, mijn verlof is ingegaan! Vanmorgen hebben we het hier alvast gevierd door tot 13:00 in bed te blijven liggen en we vieren het nu nog steeds in pyjama en badjas, lekker hoor! Moet kunnen zo af en toe. Verder ben ik van plan om m’n huis helemaal klaar te maken voor de komst van de baby, ben benieuwd hoe ver ik ga komen want ik heb er nu al geen zin in. Donderdag komt de kraamhulp bij ons thuis kijken en dus ga ik van de voren in ieder geval even lekker opruimen en poetsen zodat het lijkt alsof het hier altijd zo schoon is. Ben heel benieuwd naar de kraamhulp die ik straks ga krijgen en of we elkaar een beetje gezellig vinden.. Je hoort soms verhalen. Maar goed, ik ga maar uit van een leukerd, positief zijn he.
Afgelopen week kwam de verloskundige even bij me thuis om naar het hartje van de baby te luisteren. Ik had ‘m al sinds de avond er voor niet gevoeld en begon me toch aardig druk te maken over onze kleine frummel. Door collega’s overgehaald om maar even te bellen en gelukkig kwam de verloskundige al vrij snel naar me toe om even te kijken of alles oke was. Het hartje klopte mooi maar we moesten toch maar even naar het ziekenhuis voor een ctg en echo, gewoon voor de zekerheid. Alles bleek prima in orde met de baby. Toen ik een paar minuten aan de ctg lag begon ‘ie weer lekker te bewegen en tijdens de echo zagen we dat ie met 2 vuistjes voor z’n kinnetje lag, zo schattig! Waarschijnlijk was ‘ie krachten aan het sparen voor z’n krachttrainingen de volgende dag, want hij heeft het dubbel en dwars goed gemaakt. Kleine druktemaker! Toch wel fijn dat je meteen zo serieus wordt genomen door de verloskundige en gynaecoloog als je je zorgen maakt.
En verder; AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH nog 6 weken!!!!!!!!
